Dlaczego amerykanie nie latali na Księżyc ponad 45 lat od ostatniego lądowania?

Lądowanie 12 astronautów na Księżyc pozostaje największym osiągnięciem american aerospace agencji NASA. Podczas tych высадок astronauci produkowali zbieranie próbek księżycowego gruntu, prowadzili filmy i zdjęcia z satelity, przeprowadzali eksperymenty na jego powierzchni, ustanawiali flagi, a następnie wracali do domu. Ale w końcu żaden z przeprowadzonym w ciągu długich tygodni misji programu Apollo" tak i nie doprowadziła do tego, aby człowiek mógł długo utrzymać się na satelicie Ziemi. I oto, po ponad 45 latach od ostatniej załogowej lądowania na powierzchni Księżyca – w ramach misji Apollo 17 w grudniu 1972 roku – Ameryki-w końcu pojawiło się wystarczająco dużo powodów do tego, aby wrócić na ten szary kulki, przypominające ser szwajcarski.

Naukowcy i przedsiębiorcy z całego świata uważają, że обитаемая baza na Księżycu może okazać się idealnym punktem wypadowym do realizacji misji kosmicznych w daleki kosmos. Można ją będzie wykorzystać jako przestrzeni tankowania, tam będzie można zbudować niesamowite kosmiczne teleskopy, a także korzystać z bazy jako miejsca zabaw dla przygotowania ludzkości do kolonizacji Marsa. Praca prowadzona na bazie księżycowej, pozwoli rozwiązać wiele naukowe zagadki, związane z naturą powstania Ziemi i jej towarzysza. W końcu Księżyc pewnego dnia może stać się osobnym gospodarczy hub, być może, związane z tą samą sferą turystyki kosmicznej.

"Stała stacją badawczą na Księżycu będzie następnym logicznym krokiem w podboju układu Słonecznego. I jesteśmy już prawie gotowi do jego popełnienia, nikogo przy tym nie угробив", — podzielił się w rozmowie z Business Insider.

", a Następnie, prawda, trzeba wymyślić i opracować kilka innych rzeczy, zanim będziemy mogli udać się jeszcze dalej".

Większość astronautów i ekspertów kosmonautyki, pisze gazeta, zgadzają się w przekonaniu, że największe trudności, удерживавшие ludzkość od kontynuowania eksploracji Księżyca ponad czterech ostatnich dekad, okazały się skandalicznie bardzo powszechne.

Na Księżyc lecieć bardzo drogie

Głównym powodem, stojąca na drodze każdego programu kosmicznego, zwłaszcza jeśli chodziło o załogowych misjach, zawsze był związany z kwestią ceny. W podpisanym w marcu 2017 roku prezydentem USA Donaldem Трампом budżecie аэрокосмическому agencji NASA przeznaczono około 19,5 mld dolarów, z perspektywą zwiększenia środków 19,9 mld dolarów w 2019 roku. W obu przypadkach okazało się to znacznie mniej tego, że agencji przeznaczono w przeszłości.

Dla zwykłego człowieka, kwota ta może wydawać się astronomiczna. Ale warto spojrzeć na to, jakie ambitne zadania stawia przed sobą amerykańska agencja kosmiczna – kosmiczny teleskop "naszym gimnazjum Webb", opracowanie nowej rakiety nośnej Space Launch System, misji badania Słońca, Jowisza, Marsa, asteroidy pasa, pas Kuipera, a także krawędzi układu Słonecznego – i kwota ta zaczyna wyglądać po prostu śmieszne. Zwłaszcza na tle budżetu wojskowego USA, na który średnio co roku wyróżnia się około 600 miliardów dolarów. Jednym z projektów w ramach tego budżetu, na przykład, jest modernizacja amerykańskiego arsenału jądrowego. Według szacunków ekspertów na jego realizację w ciągu 30 lat będzie kosztowało nie mniej niż 1,7 biliona dolarów.

"najwięcej pieniędzy NASA otrzymywał w 1965 roku. Wtedy na ułamek agencji stanowiły 4 proc. budżetu federalnego. Przez ostatnie 40 lat na kosmiczną branża kraj przeznacza mniej niż 1 proc. budżetu, w tym ostatnich 15 lat liczba ta wynosiła 0,4% i", — powiedział w 2015 roku astronauta misji "Apollo-7" Walter Cunningham.

Lista zadań zawartych w otrzymanej Трампом budżet, jest reinkarnacja programy powrotu człowieka na Księżyc, a także kosmiczne misje załogowe misja облету Marsa. Ale biorąc pod uwagę stale раздувающуюся projektowaną koszt ich realizacji, a także ciągłe opóźnienia NASA, związane z rozwojem detonatorem SLS, przyznanych pieniędzy może zabraknąć żadnej z tych zadań. Nawet w przypadku, gdy USA zrezygnuje z finansowego wsparcia projektu Międzynarodowej stacji kosmicznej wcześniej, niż to było pierwotnie planowane.

W raporcie NASA za 2005 rok wskazywała przybliżony koszt powrotu człowieka na Księżyc. Do tego w ciągu 13 lat w USA musiałby wydać około 104 mld dolarów (133 mld dzisiaj, przy uwzględnieniu inflacji). Ten sam program "Apollo" na dzisiejsze standardy kosztowała amerykańskich podatników około 120 miliardów dolarów.

"załogowe statki kosmiczne misje są najbardziej kosztowne przedsięwzięcie. Są one bardzo trudne w realizacji, dlatego też uzyskać wsparcie polityczne dla nich niezwykle trudne. A bez pewnej pomocy rządu, są i pozostaną tylko pusta paplanina" — powiedział Cunningham.

"Budżet NASA jest zbyt mała, abyśmy mogli na poważnie rozpocząć dyskusję wszystkich dotkniętych dziś rzeczy", — podsumował wtedy Cunningham.

Zmiana władzy

Trump postawił zadanie przywrócić amerykanów w "окололунное przestrzeń" do 2023 roku. Czyli, mniej więcej do końca swojej prezydentury, jeśli go oczywiście zostaniesz ponownie wybrany na drugą kadencję. W ten sposób dochodzimy do drugiego problemu – możliwości "politycznego sabotażu".

"Czy uwierzycie wszystkiego, co наобещает wykonać prezydent do końca jego drugiej kadencji zarządu, kiedy jeszcze nie przeszedł nawet pierwszej? To tylko paplanina", — wypowiadał się Hadfield wydania BusinessInsider.

Proces projektowania, tworzenia i testowania statku kosmicznego, zdolnego dostarczyć ludzi na inną planetę czasu może łatwo przekroczyć dwóch prezydenckich kadencji. Jednak i tu istnieją pewne udział przewidywalności: ważnym czynnikiem będzie być gotowość nowego rządu podążać dostarczającym poprzednim liderem w kraju priorytetów.

"chciałbym, aby następny prezydent poparł budżet, który pozwolił nam wykonać kosmiczne misje, o wsparcie których prosiliśmy. Jakie by te misje nie były", — pisał astronauta Scott Kelly, odpowiadając na pytania użytkowników Reddit w 2016 roku przed dniem wejścia Trumpa na stanowisko nowego prezydenta USA.

Jak się później okazało, ani nowy prezydent, ani Kongres USA nie stały się trzymać planów i zadań, określonych poprzednimi liderami. Zresztą, dla USA to się okazało, nie po raz pierwszy.

Na Przykład, w 2004 roku administracja prezydenta Busha postawiła NASA zadanie opracować nowy program, który zastąpił by устаревающую programu "Space shuttle". Ponadto, przed agencją zadaniem było wymyślić, jak wrócić na Księżyc. Tak powstał program "Gwiazdozbiór" (Constellation), w ramach której planowano wysadzić astronautów na Księżyc, korzystając z nowej wyrzutni ciężkiego klasy "Ares", a także statek kosmiczny "Orion".

Za pięć lat NASA wydał na projektowanie, tworzenie i testowanie urządzenia dla programu 59 miliardów dolarów. Po tym, jak prezydencki fotel zajął Barack Obama, nowy rząd, który razem z nim, przygotowało raport, w którym stwierdzono, że amerykańska agencja kosmiczna okazało się niezdolny kompetentnie ocenić koszt programu "Konstelacja". W końcu Obama program zamknął i podpisał nową, mającą na celu opracowanie nowej rakiety nośnej Space Launch System (SLS).

Doszedł do władzy, Trump nie stał się rezygnować z programu SLS, jednak zmienił priorytety. Zamiast lądowania na asteroidzie, proponowanej przez Obamę i jego personelem, Trump chciał sprowadzić człowieka na Księżyc, a także zająć się misjami związanymi z badaniem Marsa.

Taka prywatna zmiana kierunku działalności NASA nie pozostała bez konsekwencji. STANY zjednoczone straciły na tym około 20 miliardów dolarów, a także lata wydającego i zaniedbanej czasu.

"Jestem bardzo rozczarowany takimi wolnymi, próbując zrobić coś jeszcze. W odniesieniu do przyszłości, nie robię sobie żadnych nadziei. Po prostu będę patrzeć na to, co będzie dalej", — wypowiadał się amerykański astronauta misji "Apollo 8" James Arthur Moran w wywiadzie dla Business Insider w 2017 roku.

Buzz Aldrin (drugi człowiek, ступивший na powierzchni Księżyca) jeszcze w 2015 roku wyraził nadzieję, że decyzja o powrocie na Księżyc zostanie podjęta właśnie na wzgórzu.

"Przywództwo Ameryki i kolejność w tych sprawach, na które nie jest w stanie żaden inny naród inspiruje świat. Demonstrowaliśmy to 45 lat temu. Nie wierzę, że na tym możemy zatrzymać", — powiedział Aldrin w przygotowanej mowy.

Prawdziwą siłą napędową stojącą za dążeniem rządu wrócić na Księżyc, jest wola narodu amerykańskiego, który głosował za to rząd i pomagał kształtować priorytety dla polityki. Jednak, jeśli chodzi o badania Księżyca, zauważa gazeta Business Insider, interes publiczny do tego tematu zawsze był, jeśli nie jest obojętny, to nie jest tak jasne, jak mogłoby się wydawać.

Nawet w środku programu "Apollo", po tym jak Neil Armstrong i Buzz Aldrin postawił stopę na księżycu, tylko 53 procent amerykanów uważa, że program jest wart tych pieniędzy, które zostały na niej zostały wykorzystane. W większości pozostałych przypadków zainteresowanie programie "Apollo" wśród ludności Ameryki zawsze trzymał się znacznie poniżej 50 procent.

Dzisiaj 55 procent amerykanów uważa, że NASA musi zrobić zwrot na Księżyc priorytetem, ale tylko jedna czwarta z tych osób uważa, że to zadanie powinno stać się najważniejszym dla amerykańskiej agencji kosmicznej (jeśli wierzyć июньским sondaży). Przy czym 44% ludności uważa, że wysyłanie astronautów na Księżyc – w ogóle bezsensowne zadanie i tego robić nie warto.

Wsparcie na rzecz programu załogowych lotów na Marsa zaskakująco wyżej – 63 proc. mieszkańców uważa, że NASA musi zrobić ten cel priorytetem. 91 procent ludzi przy tym uważają, że ważnym kontynuacja i rozszerzenie oprogramowania monitorującego i odparcia kosmicznie zagrożeń (asteroidy, meteoryty itp.).

Trudności poza policy

Polityczne spory na temat: kosmiczne misje NASA i budżetu agencji nie są jedyną przyczyną dlaczego ludzie do tej pory nie wróciliśmy na Księżyc. Nasz towarzysz – to prawdziwa śmiertelna pułapka wiekiem 4,5 miliarda lat. Nie należy jej lekceważyć. Ona nie odpuści żadnej słabości. Ona po prostu zabije każdego, kto ośmieli się zbliżyć się do niej nie przygotowany.

Jego powierzchnia pokryta jest kraterami i ostrymi jak brzytwa kamienie, осложняющими lądowania. Przed historycznej produkcja seryjna na satelitę rząd USA wydał miliardy dolarów na opracowanie, uruchomienie i dostawę statków kosmicznych na Księżyc, aby ci byli w stanie stworzyć wystarczająco wysokiej jakości mapę jego powierzchni i pomogliśmy планировщикам misji kosmicznych wybrać najbardziej bezpieczne miejsce do lądowania "Apollo 11".

Obawy również powodowało (i ) to, co miriady uderzenia meteorytów okazało powierzchnię Księżyca w bardzo niebezpieczną substancję – regolith (lub księżycowy pył).

"Księżyc jest pokryta bardzo cienkąталькоподобным warstwą kurzu na kilka centymetrów głębokości w niektórych regionach. Ten kurz ma bardzo wysoki poziom gradacji i dostaje wyładowanie elektrostatyczne poprzez jego interakcji z wiatrem słonecznym. W końcu ona klei się do wszystkiego, co się z nią styka, dostania się na skafandry, statki kosmiczne i elektronikę", — napisał w 2014 roku Madhu Тангавелу, inżynier inżynierii lotniczej na Uniwersytecie w Południowej Kalifornii.

Amerykański astronauta Peggy Уитсон, w sumie пробшая na orbicie 665 dni, ostatnio opowiadała o tym, że misji "Apollo" do czynienia z dużymi problemami związanymi z tym pyłem.

"Jeśli chcemy spędzać długie misji, a tym bardziej budować tam stałe miejsce zamieszkania, to musimy poradzić sobie z tym problemem", — powiedział Уитсон.

Innym problemem jest światło słoneczne. Księżycowa powierzchnia może na 14,75 dnia zamienić się w gorącą powierzchnię z powodu padających na nią promieni słonecznych. Księżyc nie ma atmosfery ochronnej. Następujące 14,75 dni powierzchnia ta znajduje się w całkowitej ciemności, co czyni ją jednym z najzimniejszych miejsc we Wszechświecie.

W tej sytuacji będzie przy okazji bardzo kompaktowy , tworzony NASA. On będzie w stanie zapewnić astronautów odpowiednim zapasem energii na długie, trwają tygodniami nocy, a także bardzo przydatny podczas eksploracji innych planet, na przykład Marsa.

"Nie ma bardziej surowym i nie прощающего błędów miejsca do życia niż Księżyc. Ale ponieważ jest to najbliższe Ziemi ciało niebieskie, to lepszego miejsca do nauki życia poza nią u nas po prostu nie ma", — pisał Тангавелу.

NASA prowadziła rozwoju pyło - i okulary kosmicznych skafandrów i , ale jak agencja awansuje w tych projektach – nieznany. Były one częścią programu "Konstelacja", która, przypomnijmy, został zamknięty kilka lat temu.

Pokolenie miliarderów-entuzjastów może rozwiązać wszystkie te problemy

"mamy całe pokolenie miliarderów-straceńców. Wszystkie te innowacje, które zobaczyłam nasz przemysł w ciągu ostatnich 10 lat, nie byłoby możliwe, gdyby u nas były tylko NASA, Boeing i Lockheed. Dlaczego? Bo nie byłoby żadnej motywacji do zmniejszenia kosztów rozwoju i wykorzystania tych lub innych technologii", — powiedział na jednej z konferencji prasowych w tym roku astronauta NASA Jeffrey Hoffman.

Hoffman oczywiście w pierwszej kolejności miał na myśli pracę wykonaną Илоном Маском i jego firmą SpaceX, a także Jeff Безосом i jego Blue Origin.

"Bez wątpienia, jeśli pójdziemy jeszcze dalej, zwłaszcza, jeśli chodzi o to, aby ruszyć dalej Księżyca, to nam potrzebne nowe statki kosmiczne i rakiety. W zakresie możliwości teraz jesteśmy raczej bliżej доавтомобильной epoki", — powiedział Hoffman.

Wiele astronauci chcieli by pojechać na Księżycu. I jest to tylko gra na rękę takim ludziom, jak Jeff Bezos, który ostatnio zaczął aktywnie reklamować w Waszyngtonie swój plan budowy pierwszej bazy na księżycu za pomocą разрабатывающейся go przez firmę Blue Origin rakiety New Glenn. W kwietniu tego roku twierdził, że jego firma zamierza wycofać ciężką przemysł poza granice Ziemi, pozostawiając na niej tylko lekkie".

Musk też przez długi czas mówi o tym, jak znajdująca się w rozwoju firmy SpaceX rakieta nośna BFR (Big Falcon Rocket) sprawi, że loty na Księżyc regularnych i dostępne dla wielu. I według tych samych "wielu", SpaceX jest w stanie dotrzeć do Księżyca nawet wcześniej NASA i Blue Origin.

"Moje marzenie, że pewnego dnia Księżyc będzie częścią sfery gospodarczej Ziemi, jak геостационарная i małe околоземная orbita teraz", — powiedział Hoffman.

"Przestrzeń orbit geostacjonarnych jest częścią naszego codziennego gospodarki. Pewnego dnia, myślę, Księżyc też będzie tak samo częścią. I dla tego warto pracować i starać".

Inni astronauci też nie mają wątpliwości, że ludzkość wróci na Księżyc i zacznie podbój Marsa. To tylko kwestia czasu.

"myślę, że w końcu ludzie wrócą na Księżyc, a następnie rozpocznie podbój Marsa. Najprawdopodobniej nie stanie się to w moim wieku. Ale mam nadzieję, że te próby będą udane", — powiedział Artur Moran.