Cerebralna mistyka: mózg — to dusza, komputer czy coś więcej?

Ponad 2000 lat temu полумифический ojciec medycyny Hipokrates z Kos zdziwienie myślicieli swojego czasu śmiałym wnioskiem o naturze ludzkiej świadomości. W odpowiedzi na nadprzyrodzone wyjaśnienia przejawów psychiki, Hipokrates twierdził, że "znikąd więcej, jak tylko z mózgu, przychodzą radości, zabawy, śmiechu i rywalizacji, smutek, smutek, smutek i swoje kazania". W epoce nowożytnej Hipokrates mógł wyrazić swoje myśli w jednym komunikacie w «Twitter»: "My — to nasze mózgi". I to komunikat doskonale rezonuje z najnowszymi trendami we wszystkich oskarżać mózg, przeglądy i zaburzenia psychiczne jako choroby mózgu i już w futurystycznym świecie, wyobrażać sobie poprawa lub utrzymanie naszego życia poprzez zachowanie mózgu. Od kreatywności do narkotyków przywiązania, z trudem można znaleźć przynajmniej jeden aspekt ludzkiego zachowania, nie związanego z pracą mózgu. Mózg można nazwać współczesną wymianą duszy.

Ale gdzieś w tym romantycznym postrzeganiu kryje się najważniejszy i fundamentalna lekcja, która powinna uczyć neurologia: nasz mózg — to wyłącznie fizyczny byt, koncepcyjnie i przyczynowo wbudowana w naturalny świat. Chociaż mózg potrzebuje prawie do wszystkiego, co robimy, to nigdy nie działa w pojedynkę. Jego funkcja jest nierozerwalnie związana z ciałem i jego środowiskiem. Współzależność tych czynników ukrywa się pod kulturowym zjawiskiem, które Alan Ясанофф, bioengineering profesor z Massachusetts institute of technology, nazywa "mózgu mistycyzm" — wszechobecne идеализацией mózgu i jego wyjątkowym znaczeniu, która chroni tradycyjne wyobrażenia na temat różnic między mózgiem i ciałem, wolnej woli i natury samej myśli.

Tajemnica ta wyraża się w różnych formach, począwszy wszechobecne obrazy nadprzyrodzonych i суперсложных mózgu w science fiction i kulturze popularnej, a kończąc na bardziej zawieszone i uzasadnione naukowo koncepcji funkcji poznawczych, które wyjaśniają nieorganiczne jakości lub wnioskują procesy myślowe w struktury nerwowe. "Wszystkie pomysły rodzą się w mózgu". "Myśl kształtuje rzeczywistość". "Księżyc nie istnieje, dopóki na nią nie patrzysz". Ta idealizacja bardzo łatwo stosowany jako zwykłych śmiertelników, jak i naukowcom, doskonale wpisuje się w punkt widzenia материалистов i duchownych. Cerebralna mistyka wzbudza zainteresowanie neurobiology — i to dobrze — ale również ogranicza naszą zdolność analizować ludzkie zachowania i rozwiązywać ważne problemy społeczeństwa.

Mózg — komputer?

Mówimy, że mózg to komputer, do pewnego stopnia. Lub komputer — mózg. Rozlewny analogia mózgu i komputera wprowadza potężny wkład w cerebralną mistycyzm, jakby oddzielając mózg od reszty biologii. Powalający jest różnica między машиноподобным mózgiem i miękką, chaotyczną masą ("mięsem"), która znajduje się w pozostałej części naszego ciała, prowadzi linię podziału między mózgiem a ciałem, który podkreślał jeszcze Kartezjusz. Ogłaszając swoje wieczne "myślę, więc jestem" Kartezjusz umieścił świadomość w swój własny wszechświat, odrębną od materialnego świata.

Podczas gdy mózg przypomina nam samochód, łatwo możemy sobie wyobrazić jego oddzielenie od głowy, zapisywanie w wieczności, klonowanie lub wysłanie w kosmos. Cyfrowy mózg wydaje się tak naturalnym zjawiskiem, jak i oddzielony certosa ducha. Być może nieprzypadkowo najbardziej wpływowych nieorganiczne analogię mózgu zostały przedstawione przez fizyków, którzy na starość uderzył w problemy świadomości, tak samo jak starsi ludzie chodzą na religię. Taki był John von Neiman; napisał książkę "Komputer i mózg" (1958), na krótko przed śmiercią (1957), otwierając świecie tę silną analogię na początku epoki cyfrowej.

Mózg na pewno w czymś podobny do komputera — w końcu komputery zostały stworzone do wykonywania funkcji mózgu — ale mózg — to znacznie więcej, niż przeplatanie neuronów i impulsów elektrycznych, które w nim obowiązują. Funkcja każdego нейроэлектрического sygnału — wyrzucić niewielką ilość substancji chemicznych, które pomagają stymulować lub hamować komórki mózgu, tak samo jak substancje chemiczne aktywują i hamują funkcje jak wytwarzania glukozy przez komórki wątroby lub odpowiedzi immunologicznej białymi ciśnienia komórkami. Nawet same sygnały elektryczne w mózgu — to produkty chemiczne, jonów, które wchodzą i wychodzą z komórek, powodując mały fale, która rozprzestrzenia się na neurony niezależnie.

Również od neuronów łatwo odróżnić stosunkowo pasywne komórki mózgu, które są nazywane глия. Ich liczba jest mniej więcej równa ilości neuronów, ale one nie przewodzą sygnały elektryczne w taki sam sposób. Ostatnie eksperymenty na myszach wykazały, że manipulacje z tymi nudne komórki mogą produkować poważny wpływ na zachowanie. W jednym z eksperymentów grupa naukowców z Japonii pokazała, że ukierunkowana stymulacja gleju w zakresie móżdżku może skutkować reakcją, podobnej zmiany, które powstają w procesie stymulacji neuronów. Inne niezwykłe badania wykazały, że przeszczep ludzkich komórek gleju w mózgu myszy poprawiła uczenie się zwierząt, z kolei pokazując znaczenie gleju w zmianie funkcji mózgu. Substancje chemiczne i глия są nierozerwalnie związane z funkcji mózgu, jak przewody i energii elektrycznej. I kiedy zdajemy sobie sprawę z obecności tych miękkich elementów, mózg staje się bardziej upodobnić się na integralną część ciała, niż na wyidealizowany centralnyprocesor, który jest przechowywany pod szkłem w naszej czaszki pudełku.

Stereotypy o złożoności mózgu również przyczyniają się do mistycyzmu mózgu i jego oddzielenie od ciała. Znany banał nazywa mózg "najtrudniejszą rzeczą w znanym Wszechświecie", a gdyby nasz mózg był tak prosty, że moglibyśmy go zrozumieć, nie jesteśmy w stanie go zrozumieć". Taka opinia wynika przede wszystkim z faktu, że mózg człowieka zawiera około 100 000 000 000 neuronów, z których każdy stanowi około 10 000 połączeń (synaps) z innymi neuronami. To oszałamiająca natura takich liczb sprawia, że ludzie wątpić w to, że neurologów w ogóle będą w stanie kiedykolwiek rozwikłać zagadkę świadomości, nie mówiąc już o naturze wolnej woli, która ukrywa się w jednym z tych miliardów neuronów.

Ale ogromna ilość komórek w mózgu człowieka jest mało prawdopodobne, wyjaśni jego niezwykłe zdolności. W wątrobie człowieka około taką samą liczbę komórek, jak i w mózg, ale wyniki to daje zupełnie inne. Sam mózg jest w wielu rozmiarach, a liczba komórek w nim również się zmienia, gdzie więcej, gdzie mniej. Usunięcie połowy mózgu czasami pozwala na leczenie padaczki u dzieci. Komentując kohorty z 50 pacjentów, którzy przeszli przez tę procedurę, grupa lekarzy z John Hopkins university w Baltimore napisała, że "byli przerażeni oczywistego zachowania pamięci po usunięciu nawet połowy mózgu, a także zachowanie poczucia tożsamości i poczucia humoru u dzieci". Oczywiście, nie wszystkie komórki mózgu są święte.

Jeśli spojrzeć na świat zwierząt, duży zakres rozmiarów mózgu absolutnie w żaden sposób nie jest związana ze zdolnościami poznawczymi. Niektóre z najbardziej pomysłowych zwierząt — kruk, czterdzieści i галок — mają mózg, który na jego wielkość jest mniejsza niż 1% ludzkiego, ale nadal wykazują wiele bardziej zaawansowane zdolności poznawcze w niektórych zadaniach, nawet w porównaniu z szympansów i goryli. Badania zachowań wykazały, że ptaki te mogą robić i korzystać z narzędzi, poznawać ludzi na ulicy — tego nie mogą nawet wielu naczelne. Tak i zwierzęta z podobnymi cechami różnią się rozmiarami mózgu. Wśród gryzoni, na przykład, można znaleźć 80-граммовый mózg капибары z 1,6 mld neuronów i mózg пигмейской myszy o wadze 0,3 grama mniej niż 60 milionów neuronów. Pomimo takich różnic w wielkości mózgu, zwierzęta te żyją w podobnych warunkach, wykazują podobne zwyczaje społeczne i nie demonstrują oczywistych różnic w intelekcie. Chociaż neurologów dopiero zaczynają omacku funkcji mózgu nawet u małych zwierząt, to wyraźnie pokazuje popularne oszustwo mózgu ze względu na bogactwo jego składników.

Rozmowy o maszynowych właściwościach mózgu lub jego niesamowitej trudności usuwają go od reszty świata biologicznego w odniesieniu do jego składu. Podział mózgu i ciała przesadza odległość mózg od ciała z punktu widzenia autonomii. Cerebralna mistyka podkreśla reputację mózgu jak centrum sterowania, który jest związany z ciałem, ale uchylenie.

Oczywiście, to nie tak. Nasz mózg stale narażone na bombardowania dotykowych przepustów z narządów zmysłów. Środowisko przekazuje wiele megabajtów danych zmysłowych w mózgu co sekundę. Mózgu nie ma zapory przeciw początek. Badania obrazowania mózgu pokazują, że nawet subtelne bodźce dotykowe mają wpływ na obszary mózgu, od niskiego poziomu dotykowych obszarów do działów płata czołowego, dla biblioteki wysoce niezależnej obszarze mózgu, który jest zwiększona u ludzi w porównaniu do innych naczelnych.

Mózg zależy od bodźców nerwowych

Wiele z tych bodźców bezpośrednio nami rządzą. Na przykład, gdy patrzymy na zdjęcia, wizualizacje części często przyciągają naszą uwagę i sprawiają, że patrzeć na pewne wzory. Kiedy patrzymy na twarz, naszą uwagę automatycznie przełącza się na oczy, nos i usta, podświadomie podkreśla ich najważniejsze elementy. Kiedy idziemy ulicą, nasza uwaga jest zarządzana przez bodźce środowiska — dźwięk samochodowego rogu, lamp neonowych świateł, zapach pizzy — z których każdy kieruje nasze myśli i działania, nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego raportu.

Jeszcze niżej pod radarem naszej percepcji odbywają się czynniki środowiskowe, które wpływają na nasz nastrój powoli. Sezonowe okresy oświetleniu związane z depresją. Po raz pierwszy zjawisko to opisał południowo-afrykański lekarz Norman Rosenthal wkrótce po przeprowadzce z słonecznego w Johannesburgu na szary północno-zapach USA w 1970 roku. Kolory otoczenia również na nas wpływają. Pomimo wielu żarty na ten temat, udowodniono, że niebieski i zielony kolory wywołują pozytywnych emocji, a czerwony — negatywny. W jednym z przykładów naukowcy wykazały, że uczestnicy gorzej zdają test na iloraz inteligencji z czerwonymi oznaczeniami, niż zielone lub szare; inne badanie wykazało, że testy na kreatywność lepiej dać z niebieskim tłem, niż z czerwonym.

Sygnały ciała mogą wpływać na zachowanie tak samo mocno, jak i otoczenie, ponownie stawiając pod pytanie wyidealizowane pojęcie o wyższości mózgu.

Niesamowitym odkryciem ostatnich lat stał się fakt, że drobnoustroje żyjące w narządach wewnętrznych, również biorą udział w określaniu naszych emocji. Zmiana populacji bakterii w jelitach poprzez jedzenie bogate w bakterie żywności lub procedura tzw. odchodowy transplantacji może powodować niepokój i agresję.

To pokazuje, że To, co dzieje się z mózgiem w dużej mierze przeplata się z tym, co dzieje się z ciałem i otoczeniem. Nie maprzyczynowego lub pojęciowy granicy między mózgiem i jego otoczeniem. Aspekty mózgu mistycyzmu — идеализированного składania mózgu jak nieorganicznego, сверхсложного, samowystarczalna i samodzielna — walą, kiedy studiujemy w pobliżu, jak działa i z czego jest wykonany mózg. Zintegrowane zaangażowanie mózgu, ciała i środowiska — oto, co oddziela biologiczne świadomość od mistycznej "duszy", a skutki tego różnice są bardzo istotne.

Co najważniejsze, cerebralna mistyka przyczynia się do błędnego zrozumienia tego, że mózg jest głównym motorem naszych myśli i działań. Ponieważ staramy się zrozumieć zachowanie ludzi, mistyka skłania nas do myślenia najpierw o przyczynach związanych z mózgiem, i już potem — poza głowy. To zmusza nas do przecenienia rolę mózgu i doceniać rolę kontekstów.

Na arenie wymiaru sprawiedliwości, na przykład, niektórzy autorzy uważają, że w zbrodniach trzeba oskarżać mózg przestępcy. Często powołują się na przypadek Charles Whitman, który w 1966 roku popełnił jeden z pierwszych masowych egzekucji w USA, na uniwersytecie Teksańskim. Whitman mówił o psychologicznych zaburzeń, które przejawiły się w ciągu kilku miesięcy do zbrodni, i autopsja później pokazała, że w pobliżu ciało migdałowate w mózgu wzrosła duży guz, który miał wpływ na zarządzanie stresem i emocjami. Ale chociaż oskarżyciele mózgu mogą mówić o tym, że oskarżać o zbrodnię trzeba guz Whitman, rzeczywistość jest taka, że działania Whitman ' a zostały uwarunkowane i dysponujących innymi czynnikami: dorastał z okrutnym ojcem, przeżył rozwód rodziców, często odmawiano przyjmowania do pracy i miał dostęp do broni na prawach wojskowego. Nawet wysoka temperatura w dzień zbrodni (37 stopni Celsjusza) mogła mieć wpływ na agresywne zachowanie Whitman ' a.

Oskarżenie mózgu w przestępczym zachowaniu pozwala uniknąć przestarzałych zasad moralności i zemsty, ale ja nadal nie uwzględnia szeroką sieć wpływów, które mogą przyczyniać się w każdej sytuacji. W obecnej dyskusji o przypadkach przemocy w stanach ZJEDNOCZONYCH stała się bardzo ważnym wspierać szerokie spojrzenie na wiele czynników, pracujący w odniesieniu do pojedynczego człowieka: problemy z psychiką, dostęp do broni, wpływ MEDIÓW i społeczeństwa — wszystko to przyczynia się. W innych kontekstach warto również wziąć pod uwagę uzależnienie od narkotyków lub traumy z dzieciństwa. W każdym razie идеализированное widok mózgu, który rzekomo jest wszystkiemu winien, będzie krótkowzroczne. Działa kombinacja mózgu, ciała i środowiska.

Cerebralna mistyka ma szczególne znaczenie dla tego, jak nasze społeczeństwo próbuje poradzić sobie z problemem zaburzeń psychicznych. Bo szerokiego konsensusu i zaburzenia psychiczne definiowane jako zaburzenia mózgu. Zwolennicy tej teorii twierdzą, że w ten sposób problemy psychologiczne są umieszczane w jednej kategorii z gorączką lub nowotworem — choroby, które nie powodują społecznych reakcji, zwykle związanych z chorobami psychiatrycznymi. Istnieje nawet opinia, że samo określenie takich chorób jak "zaburzenia mózgu" zmniejsza barierę, w którym zdrowi pacjenci będą szukać leczenia, a to ważne.

W innych związkach, jednak przeklasyfikowanie psychicznych problemów, jak zaburzenia mózgu może być bardzo problematyczna. Pacjenci, łączące problemy psychiczne z wewnętrznymi defektami neurologicznymi, już otrzymują znamię same w sobie. Myśl o tym, że ich mózg nie jest doskonały i jest uszkodzony, może być destrukcyjna. Biologiczne wady naprawić trudniejsze, niż moralne, a ludzie z zaburzeniami psychicznymi często są traktowane jako niebezpieczne lub nawet wadliwe. Stosunek do шизофреникам i параноикам nie poprawia się z roku na rok, pomimo wzrostu metod łagodzenia przebiegu ich psychicznych.

Niezależnie od skutków społecznych, oskarżenie mózgu w tworzeniu chorób psychicznych może być naukowo niewłaściwe w wielu przypadkach. Mimo, że wszystkie problemy psychiczne obejmują mózg, główne czynniki ich pojawienia się mogą być wszędzie. W 19 wieku, kiła, przenoszony drogą płciową, i пелагра, spowodowana niedoborem witaminy B, były głównymi przyczynami wzrostu pacjentów lecznic w Europie i USA. Ostatnie badania wykazały, że 20% pacjentów psychiatrycznych mają ciała odchylenia, które mogą wywoływać lub pogarszać stan umysłowy; wśród nich problemy z sercem, płucami i układu hormonalnego. Badania epidemiologiczne wykazały istotny związek między przejawem problemów psychicznych i takie czynniki, jak status mniejszości etnicznych, narodziny w mieście i narodziny w określonej porze roku. Chociaż związki te łatwo wyjaśnić, podkreślają rolę czynników środowiskowych. Musimy słuchać tych czynników, jeśli chcemy skutecznego leczenia i prewencji zaburzeń psychicznych.

Na jeszcze głębszym poziomie, przede wszystkim kulturowych konwencji ograniczają pojęcie choroby psychicznej. W ciągu zaledwie 50 lat homoseksualizm классифицировался jak patologia, odchylenie, w autorytatywny kolekcji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego towarzystwa psychiatrycznego. W Związku Radzieckim dysydenci polityczni czasami ustalono na podstawie diagnoz psychiatrycznych, które ужаснули większość współczesnych obserwatorów. Jednak preferencje seksualne lub niezdolność chylę głowę przed władzą w dążeniu do sprawiedliwego — to cechy psychologiczne, do których możemy znaleźć biologiczne correlatives. Tonie znaczy to, że homoseksualizm i polityczne диссидентство — problemy z głową. To znaczy, że społeczeństwo, a nie neuronauki określa granice normalności, które określają kategorii zdrowie psychiczne.

Cerebralna mistyka przesadza wkład mózgu na zachowanie człowieka, a w niektórych przypadkach również toruje drogę do wielkiej roli mózgu w przyszłości samego ludzkości. W технофильных kręgach coraz częściej mówią o "włamaniu mózgu" do poprawy ludzkich zdolności poznawczych. Natychmiast powstaje stowarzyszenie włamania jakiegoś smartfona lub rządowego serwera, ale w rzeczywistości jest to bardziej wygląda na włamanie z klucza. Wczesne przykłady "hacking mózgu" obejmowały zniszczenie części mózgu, jak, na przykład, już nie istniejących dziś procedurach, вдохновивших Kena Kizi na tworzenie "Lotu nad kukułczym gniazdem" (1962). Najbardziej zaawansowane hakowania współczesnego mózgu obejmują chirurgicznej implantacji elektrod do stymulacji bezpośredniej lub odczytu tkanki mózgowej. Te interwencje mogą przywrócić podstawowe funkcje u pacjentów z poważnymi problemami poruszania się lub параличем — i jest to niesamowity wyczyn, który, zresztą, za milę ode ulepszeń zwykłych umiejętności. Jednak to nie przeszkadza przedsiębiorcom jak Ilona Maska lub DARPA inwestować w technologie "hacking mózgu" w nadziei, że pewnego dnia stworzyć nadludzki umysł i połączyć go z maszyny.

czy Możliwe jest oddzielenie mózg od ciała?

To jest rozbieżność w przeważającej części jest produktem sztucznego podziału między tym, co dzieje się w mózgu, jak i poza nim. Filozof Nick Бостром z Instytutu przyszłości ludzkości zauważa, że "najlepsze korzyści, które można uzyskać poprzez implantów mózgu, to te same urządzenia poza jego granicami, które można użyć zamiast naturalnych interfejsów, w rodzaju tych samych oczu, dla projekcji 100 milionów bitów na sekundę prosto w mózg". W rzeczywistości, takie narzędzia poprawy mózgu" już рассованы w naszych kieszeniach i stoją na stołach, zapewniając nam dostęp do zaawansowanych funkcji poznawczych w rodzaju potężnego kalkulatora i więcej pamięci i nie dotykając neuronami. Co nam doda bezpośrednie połączenie takich urządzeń do mózgu, oprócz podrażnienia, — to jeszcze pytanie.

W świecie medycyny pierwsze próby przywracania wzroku niewidomym poprzez zastosowanie implantów mózgu szybko przeszli do mniej inwazyjny podejścia, w tym protezy siatkówki. Implanty ślimakowe, które przywracają słuchu u głuchych pacjentów, polegają na jednakową strategię współdziałania słuchowymi, a nie z samym mózgiem. I jeśli nie brać dość ograniczone w ruchach pacjentów, protezy, które pielęgnują lub poprawiające ruchu, działają również jako interfejsów. Aby dać ампутанту kontrola nad zmechanizowanej sztucznej skończoności, używana jest metoda "ukierunkowane реиннервации mięśni, który umożliwia lekarzom łączyć nerwy obwodowe utraconej kończyny z nowymi grupami mięśni, które komunikują się z urządzeniem. W celu poprawy funkcji motorycznych u zdrowych ludzi są egzoszkielety, które komunikują się z mózgiem za pomocą pośrednich, ale отточенных ewolucja kanałów. W każdym z tych przypadków naturalne interakcji mózgu z ciałem człowieka i pomagają ludziom korzystać z protezy, a tworzą bezpośrednie połączenie mózgu i ciała.

Najbardziej skrajna kierunek w futurystycznych technologii mózgu — dążenie do osiągnięcia nieśmiertelności poprzez wiecznego zachowania ludzkiego mózgu. Dwie firmy już oferują usuwać i zapisywać mózg umiera "klientów", którzy nie chcą почить ze światem. Elementy przechowywane są w ciekłym azocie, aż technologii nie staną się na tyle doskonałe, aby przywrócić mózg lub "pobranie" świadomość do komputera. To dążenie przynosi cerebralną mistycyzm do jej logicznego końca, w całości powitanie logiczny błąd w tym, że życie człowieka sprowadza się do funkcji mózgu i mózg — to tylko fizyczne wcielenie duszy, wolny od mięsa.

Chociaż dążenie do nieśmiertelności poprzez zachowania mózgu niewiele szkodzi niczego, z wyjątkiem rachunków bankowych wielu ludzi, to prześladowanie podkreśla również, dlaczego jest tak ważna демистификация mózgu. Im bardziej czujemy, że nasz mózg zawierają w sobie naszą istotę osobowości, im bardziej wierzymy, że myśli i działania wynikają po prostu z kawałka mięsa w naszej głowie, tym mniej wrażliwe stajemy się do roli społeczeństwa i środowiska, a tym mniej dbamy o kulturze i jej zasobach.

Mózg jest wyjątkowy nie tylko dlatego, że reprezentuje podmiot nas, ludzi, ale dlatego, że łączy nas z naszym otoczeniem tak, jak nie mógł by żadna dusza. Jeśli cenimy sobie nasze własne doświadczenie, nasze przeżycia i wrażenia, musimy chronić i wzmacniać wiele czynników, które wzbogacają nasze życie, zarówno wewnątrz, jak i poza jej granicami. Jesteśmy znacznie więcej, niż tylko mózg.