U bakterii może być własna wersja Internetu

Tworzenie ogromnej globalnej sieci łączącej miliardy ludzi, może być jednym z największych osiągnięć ludzkości na dzień dzisiejszy, ale zarazki mogły wyprzedzić nas w tym trzy miliardy lat. Te małe organizmy jednokomórkowe nie tylko są odpowiedzialne za pojawienie się życia na Ziemi. U nich może mieć swoją wersję World wide web i "Internet rzeczy". Oto jak one działają.

Podobnie jak nasze własne komórki, bakterie przetwarzają fragmenty DNA w postaci zakodowanych wiadomości. Wiadomości te zawierają informacje do złożenia białek w cząsteczkowe maszyny, które mogą rozwiązywać konkretne zadania, na przykład, naprawiać komórkę. Ale zarazki nie tylko otrzymują te wiadomości od własnego DNA. Są one również połknąć fragmenty DNA od swoich zmarłych krewnych lub wymieniają się nimi z żywymi towarzyszami.

Następnie te odcinki DNA są wliczone w ich genomy, które wyglądają jak komputery, monitorowanie pracy całego białka sprzętu. W ten sposób mały zarazek jest elastyczną обучающуюся maszynę, która inteligentnie wyszukuje zasoby w swoim środowisku. Jeśli jedna białka maszyna nie działa, bakteria próbuje innego. Metoda prób i błędów rozwiązuje wszystkie problemy.

Ale zarazki są zbyt małe, aby działać na własną rękę. Zamiast tego tworzą społeczeństwa. Drobnoustroje żyły gigantyczne koloniami, w tym bilionów członków, od początku czasów. Te kolonie nawet pozostawione mineralne struktury znane jako stromatolity. Te drobnoustrojowe metropolie, zamrożone w czasie, podobnie jak Помпеям, świadczą o życiu, który istniał miliardy lat temu.

Drobnoustrojowe kolonii stale się uczą i przystosowują. Rozwinęły się one w oceanach i stopniowo zdobyli ziemię — i w oparciu o ich strategii rozwoju była wymiana informacji. Jak już wiemy, poszczególni członkowie społeczeństwa wymieniają chemicznymi wiadomości w bardzo skoordynowany sposób. W ten sposób, drobnoustrojowego społeczeństwo skutecznie tworzy zbiorowy umysł.

Ten zbiorowy umysł kieruje części oprogramowania napisanego w kodzie DNA, tryliony bakterii z jednym celem: aby w pełni zbadać lokalnego środowiska na rzecz zasobów z wykorzystaniem białka maszyn.

Gdy zasoby wyczerpane w jednym miejscu, drobnoustrojowe wyprawy ruszyły na poszukiwanie nowych ziem obiecanego. Oni przekazują swoje odkrycia na bazę, wykorzystując różne rodzaje chemicznych sygnałów, wzywając drobnoustrojowego społeczeństwo przekształcić się z osadników w kolonizatorów.

W Ten sposób zarazki ostatecznie podbili całą planetę, tworząc globalną микробную sieć, która przypomina naszą własną World wide web, ale wykorzystuje sygnały biochemiczne zamiast cyfrowych. Teoretycznie sygnał, emitowane w wodach Południowego bieguna, mógł dość szybko dojść do wód bieguna Północnego.

Internet rzeczy żywych

Na tym podobieństwa z technologiami ludzi się nie kończą. Naukowcy i inżynierowie pracują nad rozszerzeniem naszej własnej sieci informacyjnej do Internetu rzeczy, integrujący różne urządzenia, wyposażone w mikroprocesorów, które pozwalają widzieć i komunikować. Lodówka może ostrzegać, gdy kończy ci się mleko. Twój dom powie, gdy go okradają.

Drobnoustroje zbudowali własną wersję "Internet rzeczy" dawno, dawno temu. Możemy go nazwać "Internetem rzeczy żywych", choć jest on bardziej znany jako biosfery. Każdy organizm na ziemi jest związany w tej skomplikowanej sieci, która, z kolei, zależy od zarazków.

Ponad miliard lat temu jeden bakteria znalazł się wewnątrz innego drobnoustroju, który stał się jego mistrzem, na okaziciela. Te dwa drobnoustroju utworzyły симбиотический hybryda — эукариотическую komórkę — podstawę dla większości form życia, które znamy dzisiaj. Wszystkie rośliny i zwierzęta miały miejsce od tego mikrobiologicznego scalania i stali, w taki sposób, zawierać biologiczne "połączenie", która łączy je z "Internetem rzeczy żywych".

Na Przykład, ludzie są zaprojektowane w taki sposób, że nie możemy funkcjonować bez bilionów drobnoustrojów wewnątrz naszych ciał (naszego микробиома), które pomagają nam nawet w takich prostych rzeczach, jak trawienie pokarmu i wytwarzanie odporności. Jesteśmy tak przytłoczeni przez drobnoustroje, że nawet pozostawiamy unikalne drobnoustrojowe odciski palców na każdej powierzchni, której dotykamy.

Internet żywych rzeczy — dobrze funkcjonujący system. Rośliny i zwierzęta żyją na ekologicznych odpadach wytwarzanych przez drobnoustroje. Tymczasem dla drobnoustrojów wszystkie rośliny i zwierzęta, jak twierdzi autor Howard Bloom, "to jest po prostu bydło, ciałem których lunch", których ciała są pewnego dnia переварят i zmieniona.

Zarazki są również potencjalnymi kosmicznych turystów. Jeśli ludzie udadzą się w głęboki kosmos, nasze drobnoustroje polecą z nami. Internet rzeczy żywych może rozciągać długie загребущие ręce w kosmosie.

Paradoks polega na tym, że my wciąż widzimy drobnoustroje jak niższe organizmy. Rzeczywistość jest taka, że drobnoustroje — niewidoczne i rozsądne władcy biosfery. Ich globalna biomasa niż nasze własne. Są one wynalazców społeczeństwa informacyjnego. Nasz dostęp do Internetu — to tylko produkt uboczny bakterii informacyjnej gry, rozwijać trzy miliardy lat temu.