U naszego Słońca może być zły brat bliźniak, погубивший dinozaurów

Nowe badanie przeprowadzone przez naukowców dodaje wagi hipotezy o tym, że wszystkie lub przynajmniej większość солнцеподобных gwiazdy rodzą się parami. I nasza gwiazda, znajdująca się w centrum układu Słonecznego, najprawdopodobniej też nie jest wyjątkiem. Ponadto, niektórzy astronomowie podejrzewają, że zaginiony bliźniak Słońca mógł stawić się jedną z przyczyn zagłady dinozaurów.

W ramach радиоанализа kosmosu astronomowie z uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley i Harvard-Смитсоновской астрофизической obserwatorium postanowili przyjrzeć się пылевому chmury wewnątrz konstelacji Perseusza. Przeprowadzenie analizy, naukowcy doszli do wniosku, że солнцеподобные gwiazdy, prawdopodobnie, mogą rodzić się w parach.

"wypędzili serię modeli statystycznych, aby dowiedzieć się stosunek populacji młodych pojedynczych i podwójnych gwiazd w cząsteczkowym chmurze Perseusza. Jedyny model, w którym wszystkie dane mogli stać się na swoje miejsca, okazała się tą, gdzie wszystkie gwiazdy początkowo powstały podwójne. Czyli zostały połączone", — mówi astronom z uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley Stephen Сталер.

Naukowcy od dawna zastanawiają się, czy w naszej galaktyce podwójnych lub nawet potrójnych układów gwiezdnych, a jeśli tak, czy wielu z nich w końcu tracą swoich gwiazd towarzyszących. Hipoteza "urodzonych razem" w ciągu ostatniej dekady była bardzo popularna, a modele komputerowe często pokazywali, że praktycznie wszystkie gwiazdy mogą rodzić się nie tylko parami, ale i cały tłum i z czasem po prostu są zabierane z dala od swoich współbraci. Co prawda, poziom bezpośrednich dowodów tego u naukowców był bardzo ograniczony, dlatego wyniki nowego badania potwierdzające te pomysły, nie może nie cieszyć.

"Nasza praca – to krok do przodu w zrozumieniu tego, jak kształtują się podwójne systemu, a także o tym, jaką rolę te podwójne systemu można bawić się w wczesnej ewolucji gwiazd", — zauważa Сталер.

W ramach ostatnich badań naukowcy sporządzili mapę fal radiowych pochodzących z gęstej chmury pyłu, znajdującego się w odległości około 600 lat świetlnych od nas i reprezentuje prawdziwe żłobek dla nowych, młodych gwiazdek. Tutaj znajdują się światła, których wiek nie przekracza 500 tysięcy lat (należą one do Klasy 0), a także nieco starsze gwiazdy w wieku od 500 tysięcy do 1 miliona lat (należą do Klasy 1).

Noworodek gwiazda podwójna, występujący радиоастрономами, наблюдавшими za пылевым chmurą w gwiazdozbiorze Perseusza

Analiza zebranych danych wykazała, że wewnątrz chmury są 45 pojedynczych gwiazd, 19 podwójnych systemów, a także 5 systemów, w których znajdują się więcej niż dwie gwiazdki. Mimo, że wyniki przemawiają na korzyść tego, że wszystkie gwiazdy mogą rodzić się w postaci podwójnych systemów, zespół badaczy wskazuje na ograniczoność ich modeli i dodaje, że podwójne gwiazdy mogą zostać, tylko jeśli rodzą się w centralnych obszarach takich звездообразующих chmur.

"myślę, że u nas pojawiły się poważne dowody na rzecz takich założeń", — mówi Сталер.

Po zapoznaniu się odległości między gwiazdami, naukowcy odkryli, że we wszystkich systemach podwójnych, gdzie gwiazdy oddzielone odległości 500 jednostek astronomicznych, te wszystkie światła należą do Klasy 0 i faktycznie są ułożone wzdłuż osi звездообразующего chmury. Gwiazdy Klasy 1 podwójnych systemów, z kolei, oddzielone odległości około 200 jednostek astronomicznych i nie mają takiej funkcji.

"na Razie nie ma dokładnej odpowiedzi, co to może znaczyć, ale wydaje nam się, że to nie przypadek. Całkiem możliwe, że tu może być podpowiedź, jak powstają podwójne systemu", — mówi Sarah Ogrodowej z Harvard-Смитсоновской астрофизической obserwatorium.

Ale jeśli większość gwiazd rodzi się parami, gdzie para naszego Słońca? Dystans 500 jednostek astronomicznych – to około 0,008 światła roku, lub nieco mniej niż 3 świetlnych dni. Dla porównania: Neptun znajduje się od Słońca na odległość 30 jednostek astronomicznych, statek kosmiczny Voyager-1" — nieco mniej niż w 140 jednostek astronomicznych, a najbliżej Słońca gwiazda, Proxima Centauri, w 770 268 jednostek astronomicznych. W ogóle, jeśli ma Słońca i jest brat-bliźniak, położony jest wyraźnie bez naszego bezpośredniego pola widzenia.

Istnieje jednak hipoteza, że bliźniak naszego Słońca od czasu do czasu przejawia. I to nie z najlepszej strony. Niektórzy astronomowie uważają, że aktywność gwiazdy jest przyczyną cykli masowej zagłady, które miały miejsce na Ziemi co 27 milionów lat, i jeden z takich cykli mógł zakończyć się niepowodzeniem, w tym i dla dinozaurów. Hipotetyczna gwiazda otrzymała nawet nazwę – "Nemesis" (lub Zapłatą).

Astronom z uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley Richard Muller około 23 lat temu wydał założenie o tym, że od czasu do czasu w odległości około 1,5 roku świetlnego od zewnętrznych granic układu Słonecznego może odbywać się czerwony karzeł, ciągnąc ze sobą wiele meteorytów. Kolejnym kandydatem do roli savage nemesis może być jakaś gwiazda klasy brązowy karzeł. Zdaniem niektórych, gwiazda właśnie tej klasy może stać za nietypowe zachowania i cechy niektórych obiektów zewnętrznych granic układu Słonecznego, na przykład, niezwykle wydłużone orbity planety karłowatej Sedna. Bezpośrednich dowodów na istnienie savage nemesis naukowcy nie, ale mogła by wyjaśnić te zjawiska, które występują na zewnętrznych granicach naszego systemu.

A astronomowie z uniwersytetu Teksańskiego twierdzą, że odkryli ojczystegobrata Słońca jeszcze trzy lata temu. Znajduje się on w 110 lat świetlnych od nas w gwiazdozbiorze Herkulesa, obok Вегой, i nie ma jeszcze oficjalnej nazwy, dlatego jest określany jako HD 162826. Do wykrycia gołym okiem nie można, ale to w teleskop lub nawet lornetki gwiazda dostrzegalny nawet bardzo dobrze.

Iwan Ramirez, profesor uniwersytetu, który kierował tym badaniem, mówi, że bracia zostali rozdzieleni 4,6 miliarda lat temu. Spektralna analiza pokazuje, że gwiazda skład bardzo podobny do Słońca, więc mogła powstać z jednego i tego samego газопылевого звездообразующего chmury. Temat pokrewieństwa naukowcom do zrozumienia i trajektoria ruchu gwiazd.

Astronomowie podkreślają, że HD 162826 więcej naszego światła. Całkiem prawdopodobne, że przy jego tworzeniu brat Słońca bardziej zużyte materiały z газопылевого звездообразующего chmury.